Το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ενα αργεντίνικο τραγούδι σε άπταιστα ελληνικά!

Ο δημιουργός του Daniel Armando (Aργεντινός στην καταγωγή και με πείρα από κρίσεις και χρεωκοπία) μέλος των αγαπημένων σε όλους Apurimac, χρησιμοποιεί 100 ελληνικές λέξεις δοσμένες στην ισπανική γλώσσα, οι οποίες περιγράφουν με πολύ δυνατές εικόνες όλη την πραγματικότητα που ζούμε στις μέρες μας.

Ο Daniel Armando, ο οποίος μιλάει άπταιστα ελληνικά, είπε στην εκπομπή «Ελληνοφρένεια» ότι, σε ένα ταξίδι του στην Κούβα, αγόρασε καμμιά δεκαπενταριά ισπανικά βιβλία. Σε ένα από αυτά που περιείχε συνεντεύξεις και κριτικές για τους μεγαλύτερους λογοτέχνες της χώρας, “έπαθε σοκ” όπως λέει, όταν ανακάλυψε ότι οι λέξεις που χρησιμοποιούσε ο συγγραφέας στα πολύ υψηλά ισπανικά για να αποδώσει τις πιο δύσκολες σκέψεις της κριτικής του, ήταν ελληνικές.

“Οταν ήρθα στην Ελλάδα κι άρχισα να μαθαίνω ελληνικά, τότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι, χωρίς να το ξέρω, ξέρω πάρα πολλά! Στο σχολείο μας έλεγα για την Δημοκρατία αλλά μέχρι εκεί. Δεν ήξερα ότι όλες οι ανώτερες έννοιες, ό,τι έχει να κάνει με τις επιστήμες ήταν Ελληνικά.

Όταν έρχονται ισπανόφωνοι φίλοι να με επισκεφθούν στην Ελλάδα, τους λέω ότι ξέρουν Ελληνικά και αυτοί το αρνούνται. Τότε αρχίζω να τους λέω λέξεις και καταλαβαίνουν ότι ξέρουν πάρα πολλά!”

Σε αυτό το σημείο ο Θύμιος Καλαμούκης του κάνει ένα αστείο αν έχουν κι οι Ισπανοί τη λέξη: “ωριλά” και η απάντηση είναι ακόμα πιο ξεκαρδιστική:

- “Το λέμε otorrinolaringólogo (ωτορινολαριγγόλογο!!!)”

Σε ένα άλλο βιβλίο, με τίτλο “Οι 17,000 Ελληνικές λέξεις στην Ισπανική γλώσσα”, συνειδητοποίησε ότι κάθε ανώτερη έννοια για να εκφραστεί, χρησιμοποιήτο μία ελληνική λέξη! Το ίδιο βέβαια ισχύει και στις περισσότερες ευρωπαϊκές και όχι μόνο γλώσσες. Στα Ισπανικά όμως, η προφορά είναι σχεδόν ίδια με την Ελληνική!

Ετσι και να μην ξέρετε Ισπανικά, θα καταλάβετε απολύτως το παρακάτω τραγούδι:

Mi ultimo tango en Atenas

Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.

Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.

Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma, dilema megalomano
de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.

Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.

Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.

Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.

Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.

Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
es el melodico y fantastico antropo.

Este mi ultimo tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.

Μα καλά, γιατί όμως “το τελευταίο μας ταγκό στην Αθήνα”;

Γιατί αν δεν ξυπνήσουμε και δεν αντιδράσουμε σαν άνθρωποι άμεσα, τότε δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε ένα ταγκό ακόμα, λέει ο ίδιος.

Απολαύστε το πολύ όμορφο τραγούδι:

 e-fungus.gr